గౌరవ అతిథి!
----- మామిడి హరికృష్ణ
ఈ దిగంతాల దిగువన
క్షితిజ రేఖల చివరన
జ్వలిస్తున్న దీపం నువ్వు-
ప్రపంచానికి కనిపించే వెలుగును నేను..
నేలకు ఊర్థ్వ మ్ గా
ఆకాశం అంతరంగంలో
సంచరించే వాయువు నువ్వు-
మట్టి దేహంలో ఆడే శ్వాసను నేను..
సమూహ జీవనంలో
అజ్ఞాత సమయాల నుండి
జన విజయాల సంకేతమైన పండుగ నువ్వు-
ఎగిరి, దూకి, చిందేసి పాడే వేడుక నేను..
అర్ధ జీవిత కాలంలో
అర్ధ భూగోళ భ్రమణ పరిభ్రమణం లలో
వ్యోమ యాత్రను సాకారం చేసిన జాబిలి నువ్వు-
అర్థ నిమీలిత నయనాలతో
చల్లగా కాసే వెన్నెల నేను...
ఈ నాటి దీప ఛాయలో
జ్ఞాన నేత్రం తెరుచుకుంది..
యుగాలుగా చీకటి
నాకు బయట
గాలిలో వేళ్ళాడుతూ ఉంది అనుకున్నాను..
ఇంతకాలంగా అది
నాలోనే నాతోనే ఉందని అర్థం
...
నిజానికి నీడనూ, నిశీధినీ నేనే అని బోధపడింది...
ఈశ్వరా...
ఇన్నాళ్లకు నాకు తెలిసింది-
ఈ జీవన లౌల్యానికి- అనంత ప్రేమకి
ఈ కాలానికి - ఈ లోకానికి
నేను అధిపతిని కాను..
కేవలం అతిథిని మాత్రమే అని...!!
5-11-2021
#mhk_కవిత్వం
No comments:
Post a Comment