కాలం జారిపోతున్న సవ్వడి

 **మామిడి హ‌రికృష్ణ గారి క‌విత - కాలం జారిపోతున్న స‌వ్వ‌డి - చిన్న‌పాటి స్పంద‌న‌!

చెంప‌ల మీది బిందువుల్లా రోజులు జారిపోతున్న చ‌ప్పుడునీ

మెట్ల మీద వ‌డ‌గ‌ళ్ళ‌లా  జ్ఞాప‌కం ప‌గిలిపోతున్న చ‌ప్పుడునీ ఎవ‌రైనా విన్నారా? 

ఇదిగో ఈ క‌విత చ‌దివితే వినిపిస్తాయి!

స‌ముద్రంలోకి ఒలికిపోతున్న ఆకాశాన్ని, ఆకాశంలోకి ఇంకిపోతున్న మేఘాన్ని ఎవ‌రైనా చూశారా?

ఈ క‌విత చ‌దివితే క‌నిపిస్తాయి!

- ఆకాశంలో రూపు మారిన వేలాది అవ‌తారాలు

మునిగిన ప‌డ‌వ‌ను నీటి రంగుల‌లో ఖ‌న‌నం చేస్తాయి - ఒక్క నిముషం నీటి రంగు ని గుర్తు తెచ్చుకోకుండా ఉండ‌గ‌ల‌రా.. ఇది చ‌దివాకా?

- తీరం వెంట చెట్టునై నేను

ఇసుక‌నంతా పాదాల ద‌గ్గ‌ర కుప్ప‌గా పోసుకుని

పిట్ట‌గూడును అల్లుతుంటాను - చెట్టు ఒక‌టి ఇసుక‌లోకి వేళ్ళు త‌న్ని నిలుచోవ‌డం, ఆ చెట్టు మీద పిట్ట‌లు గూళ్ళు అల్ల‌డం - సాదృశ్యం చేసిన వాక్యాలు!  అయితే.... గూడు చెట్టు అల్లిందా?  పిట్ట అల్లిందా?  లేక ఇది చ‌దువుతూ నేనో, మీరో అల్లేశామా?

- కెర‌టాలు న‌డుస్తూ న‌డుస్తూ గ‌వ్వ‌ల చేయి ప‌ట్టుకుని వ‌స్తాయి - జ‌స్ట్ ఇమాజిన్‌! 

కెర‌టం వ‌స్తూ వ‌స్తూ కొన్ని గ‌వ్వ‌ల్ని తీరం పైకి విసిరేయ‌డాన్ని ఇంత క‌న్నా బాగా వ‌ర్ణించే అక్ష‌రాలు ఇంకెక్క‌డైనా ఉండి ఉంటాయా?

- స్ప‌ర్శ‌లు వ‌ర్షిస్తూ వ‌ర్షిస్తూ న‌వ్వుల‌ని అశ‌బ్దం చేస్తాయి

అనుభ‌వాలు కోసుకుని కోసుకుని దేహాన్ని దాహ‌ర‌హితం చేస్తాయి!

- వెన్నెల క‌న్నీటి చుక్కై చీక‌టి రెక్క‌లు తొడుక్కుని ఎగిరెళ్ళిపోతుంది

ప‌డ‌మ‌టి గాలి వెలుగు చుక్కై అంత‌రిక్షం గొంగ‌ళి క‌ప్పుకుని మెరుస్తుంది!

చ‌దివిన త‌ర్వాత మ‌నం కూడా స‌ముద్రం ద‌గ్గ‌రకీ, అంత‌రిక్షంలోకీ, ఇసుక‌ల్లోకీ, కెర‌టాల్లోకీ, జ్ఞాపకాల‌లోకీ... కాలం తోపాటు జారిపోతూ... వ‌డ‌గ‌ళ్ళై క‌రిగిపోతూ... ఎక్క‌డ తేల‌తామో!

**Original poem**

***కాలం జారిపోతున్న సవ్వడి ***

చెంపల మీది బిందువుల్లా 

రోజులు జారిపోతున్న చప్పుడు 

మెలుకువ లోకి ఊడిపడిన కాలం

మెట్ల మీద కరిగిపోతున్న వడగళ్ళలా 

జ్ఞాపకం పగిలిపోతున్న దృశ్యం 

మత్తులోకి కూరుకుపోయిన సమయం

సముద్రంలోకి ఒలికిపోతున్న ఆకాశం 

ఆకాశం లోకి ఇంకిపోతున్న మేఘం 

మేఘంలో కుంగిపోతున్న ఆకారం 

ఆకారం లో రూపు మారిన వేలాది అవతారాలు 

మునిగిన పడవను నీటి రంగులలో ఖననం చేస్తాయి 

అడుగున ఉన్న నాచు మొక్కని పైకి తెలుస్తాయి

తీరం వెంట చెట్టునై నేను 

ఇసుకనంతా పాదాల దగ్గర కుప్పలుగా పోసుకుని 

పిట్ట గూడును అల్లుతుంటాను

కెరటాలు నడుస్తూ నడుస్తూ 

గవ్వల చేయి పట్టుకుని వస్తాయి 

ప్రేమలు మండుతూ మండుతూ పువ్వుల్ని మసి చేస్తాయి 

స్పర్శలు వర్షిస్తూ వర్షిస్తూ నవ్వులని అశ‌బ్దం చేస్తాయి 

అనుభవాలు కోసుకుని కోసుకుని దేహాన్ని దాహరహితం చేస్తాయి

ఇక్కడ ఇక వెన్నెల 

కన్నీటి చుక్కై 

చీకటి రెక్కలు తొడుక్కుని ఎగిరెల్లిపోతుంది 

పడమటి గాలి వెలుగుచుక్కైె

అంతరిక్షం గొంగళి కప్పుకుని మెరుస్తుంది .....

- మామిడి హ‌రికృష్ణ‌

(published in andhra jyothi sunday 21 sept,2014)