ఉదయ చిత్రం!

 ఉదయ చిత్రం!

---- మామిడి హరికృష్ణ 

Melakuva

O Yoga vinyasam!

Toli vekuva

Sahayoga sanchaaram!

Darshanam

Sahajeevana soundaryam!

Sparshanam

Dehaatmala samyogam!

Pratee dinam

Prakruti ichhina varam!

Sudinam nede..

Shubha samayam ippude..

#mhk_poetry

పలాయన వాది ప్రేమ గీతం !

 ఇక్కడ, 2019 సంవత్సరానికి గాను ప్రతిష్టాత్మకమైన జ్ఞానపీఠ్ అవార్డును గెలుచుకున్న మలయాళ మహాకవి అక్కితం అచ్యుతన్ నంబూత్రి గారి కవిత.. నేను అనువదించి 2-12-2019 న నమస్తే తెలంగాణ పేపర్‌లో ప్రచురించిన కవిత..

పలాయన వాది ప్రేమ గీతం !

------- మూలం: అక్కితం అచ్చుతన్ నంబూద్రి 

         స్వేచ్ఛానువాదం: మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

నన్ను ఉన్న పళంగా ఇక్కడంచి తీస్కెళ్ళవా..

ఓ నా అసలు సిసలు ప్రేయసీ,

నన్ను ఒకానొక అజ్ఞాత తీరానికి తీస్కెళ్ళవా !?

అక్కడ దూర దేశాల పుష్పాల పరిమళం

గాలిలో తేలివస్తుంది 

సాగరంలోని లేత నీలి కెరటాలు 

తీరపు బహువులలో ఓలలాడుతాయి 

మన చిన్నారి పడవ సముద్ర మధ్యన లంగరేసి 

ప్రశాంత నిశ్చల నిద్రలోకి జారుకుంటుంది 

తలొగ్గని కాలపు స్వప్న లోకంలో 

ఈ ప్రపంచమంతా సేద తీరుతుంది !

అక్కడ వింతైన సీతాకోకల్లాంటి కీటకాల గుంపు 

తమ రెక్కలు టపటపలాడిస్తూ విహరిస్తూ ఉంటాయి 

పచ్చిక బయళ్లపై, పూల పాన్పుపై, మహా వృక్ష ఛాయలో 

చూస్తే కళ్ళకు కొత్త అనుభూతిని అద్దుతుంటాయి 

అలాంటి ఏకాంత ప్రదేశంలో నేను అలసిపోయి తనువు వాలుస్తాను 

నా ఛాతీని కలల దుప్పటితో కప్పుకుంటాను! 

అక్కడ నా ప్రియా, నీ తేలికైన మృదు హస్తాన్ని 

నా గుండెలపై నెమ్మదిగా వేయి 

తేనెలు నింపుకున్న నీ స్వరం 

పదాలేవీ లేని 

ఓ కొత్త అపరిచిత గీతాన్ని ఆలపించనీ !

అక్కడ ఓ మధుర అచేతన స్థితి 

సున్నితంగా చెంపలను ముద్దాడి సంబరాలు చేస్తుంది 

అక్కడికి మృత్యువు తరలి వస్తుంది 

నా దేహాన్ని నూతన ధవళ వస్త్రాలతో చుట్టేసి 

నన్ను శాశ్వత గాఢతలోకి తీసుకెళ్లడానికి..

అక్కడి కేవల సంపూర్ణత నన్ను ఆసాంతం 

ప్రవాహంలో కరిగించి కనుమరుగు చేస్తుంది ! 

నా ప్రియ ప్రేయసీ,

నన్ను ఆ అజ్ఞాత అలౌకిక తీరానికి తీస్కెళ్ళవా !?

(ప్రముఖ మలయాళీ కవి అక్కితం అచ్చుతన్ నంబూద్రి కి 2019 సంవత్సరపు ప్రతిష్టాత్మక జ్ఞానపీఠ పురస్కారాన్ని ప్రకటించిన సందర్భం...))

కాలమూ... జీవితమూ... ఓ సంచారి !

 ఇదిగో నా కవిత కాలా.. జీవన.. ఓ సంచారీకి అనువాదం! 27-11-2021న కన్నడ దినపత్రిక జన మిడితలో ప్రచురించబడింది..

తెలుగు ఒరిజినల్ ఇక్కడ ఉంది :::

కాలమూ... జీవితమూ... ఓ సంచారి !

-------------------------------------------------

        -- మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

1. క్షణానికి రంగూ రుచి వాసన ఉందా?

కాలానికి భౌతిక, రసాయనిక, ఆధ్యాత్మిక ధర్మాలున్నాయా?

సమయానికి అడ్డం, నిలువు, ఎత్తు కొలమానాలున్నాయా?

ఉండకూడదు!

ఉదయానికి ఉద్వేగాలు

మధ్యాహ్నానికి మార్మికతలు

సాయంకాలానికి సంవేదనలు ఉండక పోవచ్చు..

అయితేనేం- 

నువ్వు కనిపిస్తే ఉదయం-

ఉద్వేగ రాగం పాడుతుంది..

మధ్యాహ్నం --

మార్మిక సంగీతం వినిపిస్తుంది..

సాయంత్రం--

 సంవేదనా నృత్యం అభినయిస్తుంది...

2. కాలం అనంతం

జీవితం పరిమితం...

కాల ప్రస్థానం మధ్యలో జీవితం ఆరంభం

జీవితం ఆఖరి శ్వాసకు వీడ్కోలు పలికాక కూడా 

కాలం నిరంతరం...

3. ఘడియను కిలో గ్రాముల్లో తూచగలమా?

గంటలను అడుగుల్లో బేరీజు వేయగలమా? 

నిమిషాలను ఫాథోమీటర్ లలో కొలవగలమా?

సెకన్లను ఫారెన్‌హీట్, సెంటీగ్రేడ్, కెల్విన్ లలో చెప్పగలమా?

చెప్పలేకపోవచ్చు-

ఘడియలకు ఘనరూపం లేదు

నిమిషాలు నేల ఆకారంలోకి ఒదగవు

ద్రవ రూపంలో ప్రవహించవచ్చు

సెకన్లు వాయు మార్గంలో పయనించవు!

అయితేనేం..

నువ్వు ఎదురైతే---

ఘడియలు ఘనీభవిస్తాయి

నిమిషాలు భూమి అంతటా పరుచుకుంటాయి

సెకన్లు స్పందించడం నేర్చుకుంటాయి!

4. నా ప్రియా... జీవితమా...!

చేయలేననుకున్నవి చేసి చూపిస్తావు

చేయగలననుకున్నవి చేయకుండా ఆపేస్తావు

అంతరిక్షమంత ప్రేమను ఆల్చిప్పలా చూసి

అణువంత ఆవేశాన్ని ఆకాశం వరకు విస్తరింపచేస్తావు

సముద్రమంత ఆశను ఇసుక రేణువులా మార్చి

ఆవాల గింజంత నిరాశను ఎవరెస్టు లా పెంచేస్తావు!

జీవితమా..!

ఇన్నేళ్లు గడిచాక కూడా నువ్వు నాకింకా ఏమీ అర్ధం కాలేదు..

నువ్వు నాతో ఇంకా సోపతి చెయ్యలేదు..

అయితేనేం-

ఇన్ని గాయాలు- అనుభవాల తర్వాత కూడా 

నేను నీతో 

మళ్లీ మళ్లీ ప్రేమలో పడేలా చేస్తున్నావు..

తిరిగి తిరిగి నిన్నే చేరుకునేలా చేస్తున్నావు...!!

#mhk_కవిత్వం

******"""""******"""""******""""""******

కవిలేఖ -25 ఊరికి పోయిన యాళ్ళ #mhk poetry analysis

 కవిలేఖ -25

నేల మీద పూల అలుకు మామిడి హరికృష్ణన్న కవిత్వం. 

----------------------------------------

ప్రియమైన హరికృష్ణ అన్న కు,

     అన్న ఈ మధ్య నే పోర్షియా దేవి అక్క "మాట్లాడే సమయం "కవిత్వ ఆవిష్కరణ సభకు వచ్చినప్పుడు దండకడియం తమ్ముడు తగుళ్ళ గోపాల్,సాయ భగత్,సలీం తో కలిసి రవీంద్రభారతిలో మీ ఆఫీస్ కు వచ్చింది. మా అందరికీ మీ కవిత్వ పుస్తకాలను ఇచ్చి పంపిండ్రు. అందులో 'ఊరికి పోయిన యాళ్ళ' కవిత్వం అంతా చదివిన.గమ్మతి ఏందంటే అంతటా మన వరంగల్ కొమ్మాల జాతర్ల ప్రభలోలె తెలంగాణ నుడికారం ఎల్గిపోతుంది. ప్రపంచ భాషల్ల కవిత్వం చదివి కూడా కైష్ తో గిట్ల రాసుడు నువద్దే దీవిలి పండుక్కు మన తోట్ల పూసిన బంతి పువ్వులను దెంపి కొన వాకిట్ల పంచలకు దండ గట్టినట్టు తెలంగాణ కవిత్వ బోనాన్ని చెల్లించిండ్రు.

ఇప్పుడు   వర్తమాన  తెలంగాణ  కవిత్వం జాలు వారుతంది. ఇదు వరకు  రాని  పల్లెలు,చెరువులు,చెట్లు,తీర్థాలు  తీరొక్కటి  కవిత్వంలో  నిండుతన్నై. మీరు  ఈ సంపుటిలో చెప్పిన  తరిక. శాయంపేట,చెరుకుబాయి,సీతకుంట,బుగులోని  తీర్థం మొదలైనవి. తెలంగాణ  సాహిత్య చరిత్ర పునర్  నిర్మాణం కు   గివ్వి  నిండుగా  వుంటై. ప్రాంతీయ  ఆస్తిత్వ  సోయి తో  ఎంతో  సాహిత్యం వచ్చింది.  కైతలు  రాసుట్ల,పాటలు  కట్టుట్ల మనది  పేరువోయిన  బెజ్జంకి కదనే.అనాదిగా  ఈ నేల మీద  తిరుగు బాటు  పాదులున్నై.   మన కంచుట్ల  వత్తిని ఆరిపోకుంట మనం  తాల్సుకుంటేనే కదా  పురుగేదో  ,బుసేదో  కండ్లవడేది. ఏమంటరు  అన్న?.

ఇక్కడి  మట్టిని,మట్టి  మనుషుల కతలను ,ఏతలను  సినిమాగా బయటి  ప్రపంచానికి  ఎరుక  జేయాల్లన్న  మీ  ఆరాటానికి  వేలాది  శనార్తులు  అన్న. నాకైతే మీ  మీద మన  ఆస్థిత్వ  పతాక ను ఎట్లన్న  ఎగరేస్తవన్న  బొచ్చెడు  ఆశ  వున్నది. యువతరాన్ని మీరు  దగ్గర  దీసుకునే తరిక జూత్తే  మస్తు  కుశాల నాకు. పట్నమస్తే  హరికృష్ణ  అన్న వున్నడన్న  ధైర్నం వచ్చింది. పట్నం  మీకు  పెద్దమ్మ. మీరు  ఉన్నరు  గావట్టి మాకు    పట్నం  పెద్దన్న  ఇప్పుడు.

ఇట్లా  తెలంగాణ  మట్టి  చరిత్ర  ఏదో  ఒక  రూపంల  ఇంకొకలకు  నెలువు  అవుడు గొప్ప ముచ్చట. ఇగ గిట్ల  తెలంగాణ  బిరుజు  కాపాడుతున్న  కవులు  ,కళాకారులు  అందరికీ  నా మట్టి  దండాలు. ముఖ్యంగా  తెలంగాణ  భాష కు ఎంతో  కృషి  జేస్తున్న  మా నలిమెల  భాస్కర్ సార్ తోటి  మా తరానికి  కావలసిన  ముచ్చట్లు  మన  భాష  సాంస్కృతిక శాఖ తరుపున  ఇప్పించాలని  కోరుతున్న.

చాలా  మంది  కవిత్వాన్ని  నోస్టాల్జియా  అంటరు  గని గతం లేని  వర్తమానం  గాని,వర్తమానం  లేని  భవిష్యత్తు  లేదు  కదా  అన్న. ఈ గత ,వర్తమాన,భవిష్యత్తుల చక్రం  అనివార్యం అనిపిస్తది. మీ ఊరైన  శాయంపేట ను  పలువరిస్తూ ఊరును  తరగని  ఊట గా,జ్ఞాపకాలసద్ది మూటగా,బోధి వృక్షం,మాతృం వృక్షంగా,పురాణగాధ గా చెప్పడం  ఒక ఎత్తు. మన లోని  సూర్యుడిని  రాజేసే  కొలిమి గా  చెప్పడం వల్ల మీ కవిత్వ సత్తువ  ఎర్కైంది. ఊరంటే  జీనోమ్  మ్యాప్  కథ అనడం శాస్త్రీయ  దృష్టి .ఊరు  కర్మయోగి  అనుట్ల  మీ తాత్విక  కోణం  తెల్సింది. కొందరు  కవులైతే  ఊరును  మహా  కావ్యం అన్నట్టు  యాదికుంది. ఇట్లా  ఊరుకి ఉన్న  అనేక  యాదులు గుర్తు జేసిండ్రు. ఒక కట్ట  మీద  వున్న  ర్యాలచెట్టును ఒంటరి దైతేంది  నిలబడ్డప్పుడు  ఊరందరికి  పెద్ద  దిక్కు అని కవిత్వీకరించిన  తీరు  సూపర్ గా ఉన్నది. చెట్టు ను  మనిషిగా  చెప్పడం  వాస్తవమే.

సీతకుంట  గురించి  రాస్తూ సీతకుంట  ఊరికి  తొలి  గడప. అని చెప్పుకుంట.దాని  అలలను  ఉతికి దండానికి  ఆరేసిన వెండి దోతులని  ఎంత  బాగ  బొగిడినవు అన్న. ఈ కుంట  దాటే  కదా  అచ్చరాల  మోచ్చం  పొందినవు. అది  పురాగ  సచ్చిన  మీరు  కడుపుల  దాసుకున్నరు.

పల్లె  జ్ఞాపకాలు,పట్టణ జ్ఞాపకాలు  రెండిటిని జమిలీగ  పలవరించిండ్రు. పట్నం ను ఈ జమీన్ మీన వాలిన చాంద్ కా టుక్డా అని,దునియాల నిల్సిన సూరజ్ కా ముఖడా. తెలంగాణ  షాన్ వని శికులంమీద  పెట్టిండ్రు.

కొన్ని  సార్లు  కవితల్లో  కవిత్వబలం మధ్యలోనూ,ముగింపులోనూ,ప్రారంభంలోనూ   వుండచ్చు. అని అనుకుంట.చత్తిరి  కవిత  చదివినప్పుడు  ముగింపు లో చినుకులల్ల పూసిన నల్ల  తంగేడు పువ్వుగా వర్ణించిన  తీరు  అబ్బక్క అనిపించింది. అంతతో  అగకుంట  "గీ వానాకాలం ల  చత్తిరి/అత్తాకోడళ్ల పంచాయితీ నడిమిట్ల/అడ్డంగ నిలబడ్డ ఎర్రి బాగుల కొడుకుఅన్నరు.చాలా  సహజంగా  మంచిగ కుదిరింది.

పచ్చడి,బచ్చం...మా బంగ్లా  కైతల యుగాది  గురించి  చెప్పినట్టుగా వున్నది  గనీ  లోతైన  తాత్విక భావలున్నై. వసంతం మనతాన్నే  వుంటది/కోయిల మనలోనే వుంటది/కొత్త  చిగురు  మనకోసమే ఏత్తది. ఈ సంపుటిలో  చాలా  ఫోయమ్స్  ప్రోజ్  ఫోయమ్స్ లా  వున్నై అన్న. Fusion  షాయరీ నిర్మాణం  కండ్ల వడ్డది. ఉస్మానియా  హస్టల్  గురించి రాసిన  కవిత  E-1 రూం నంబర్ 70.ఈరూమ్  నాకు అమ్మ,గురువు,దోస్త్ ఒక్క మాటలో  చెప్పాలంటే  రూమ్  జీవితం  అని  తేల్చిపారేసిండ్రు. ఈ కవిత  చదివినంక నా ఎం ఏ రోజులు యాదికచ్చినై.  కాకతీయ  యూనివర్సిటీ లోని ప్రతాప రుద్ర  హస్టల్లో GR-IV  రూమ్ నంబర్  3గురించి  రాసుకోవాలి అనిపించింది. పిట్టను  దేవులాడిన గూడు,దారం కట్టిన సందమామ  భలే  నచ్చిన  శీర్షికలు. పతంగి మీద  మీరు  రాసిన  కైత  పాయిరంగా  వున్నది. పతంగిని  అంతరిక్షం మీన/మనకాలపు అర్జునుడు ఏసిన  కాగితపు  నిచ్చెనఅన్నరు . ఈ వాక్యం  బాగా  నచ్చింది.

పిట్టను  దేవులాడిన గూడు  శీర్షికన  వున్న  కైత నాకు  నచ్చింది. శీర్షికతోనే  సగం  మెరుపు వచ్చింది. ఈ కవిత  సారమంత  పట్నంలో  వున్న  కొడుకు  దగ్గరికి పల్లె నుండి వచ్చిన  తండ్రి  ప్రయాణం ను  వివరించిన  కవిత. క్రమంగా ,సహజంగా  మంచిగున్నది. ఈషహర్ లో ఇల్లేమి  లీని,అడ్రసు లేని కాందీశీకున్ని,నిత్య  సంచారి ని  అంటూ మొదలైతది. శతాబ్దాల  క్రితం నాకు  ఒక గూడు  ఉండేదని,చిలకొయ్యకు కన్నీళ్ళ అంగీని ఆరేయడానికి,సూరులో  చిరునవ్వుల విస్తరాకును చెక్కి/పొయ్యి కింద  కట్టెల్లో బతుకు  మెతుకులు  రాజేయడానికి/నా అస్తిత్వానికి గుడి కట్టడానికి నాకూ  ఒక గుడిసె వుండేదని ఇప్పుడు  ఆ మట్టి  వాసన మాయమైందని   చెప్తూ నాయన  వస్తే ఇల్లు  ఇల్లే  కదిలి  వచ్చినట్టు అనిపించింది  అనడం మచ్చి  ముగింపు  అనిపించింది నాకు.  సాపేక్షతకవిత   ప్రయోగాత్మక వుంది. దోని ని  ఇల్లు  పట్టిన  దోసిలి గా వర్ణించడం గొప్పగా  ఉంది. మొత్తంగా  పల్లెను  విడువని  తనం  నిండా  వుంది. మా గర్జనపల్లి  పాఠశాల కు  మద్దికుంట  లక్ష్మణ్ సార్ ను కలువడానికి  వచ్చి  పదవతరగతి పిల్లలకు  క్లాసు  తీసుకున్న క్షణాలు  ఎప్పుడు మతిలనే  వుంటై అన్న. ఇంకా  మీ ఒంటరీకరణ  , సుషుప్తి నుంచి సంపుటాలు  చదవలసి వుంది. నాకు  చాలా  నచ్చిన ఈ టైటిల్  ఫోయమ్ ఊరికి  పోయిన యాళ్ళ.  పాఠకులు  సౌలత్  కొరకు  ఇస్తున్న. తేజబ్  కలువని  సొక్కం  బంగారమసొంటి తెలంగాణ భాష ను  కవిత్వంలో  ఒంపిన  మీకు  జయహో.

ఊరికిపోయిన యాళ్ల...

1.ఊరికి పోవడం అంటే

'ఊరికే' పోవడం కాదు -

ఊపిరి కోసం పోవడం 

తప్పని సరై తప్పక పోవడం కాదు

గతి తప్పకుండా ఉండడం కోసం పోవడం

నగరం నదిలోని తెప్ప

దారి తప్పకుండా చూడడం కోసం పోవడం

2. ఊరికి పోవడం అంటే 

చిరిగిన నెక్కర్ లోని బాల్యాన్ని 

గడీల బడి చూరులోంచి దిగిన సూర్యున్ని

పెద్ద బడి బాదం చెట్టు నుండి రాలిన తరగతి పాఠాలని ఒక్క సారి ఒడిసి పట్టుకోవడమే

మంచి నీళ్ళ బాయిలోంచి సోపతిగాల జ్ఞాపకాలని బొక్కెనల కొద్దీ చేదుకోవడమే మోదుగు చెట్టు ముదురు మట్టి ఎండుటాకుల్లోంచి ఎండాకాలం సెలవుల వీరత్వాన్ని మరొక్క సారి తడిమి చూడటమే....

3. ఊరికి పోవడం అంటే -

మంగలి సమ్మయ్య కత్తెరనీ - 

మేర మదుసూదన్ మిషిన్ నీ 

తమ్మ లచయ్య డోలునీ -

 బోయ కమమ్మ బీడీల గంపని

 కంచరి రాజయ్య నిప్పుల కొలిమిని 

కుమ్మరి ఓదెలు మట్టి కుండలని 

శాల నరసక్క ఆసు కొయ్యని - 

సదానందం మొగ్గం గుంటని 

సుంకరి సారయ్య చాటింపుని

పెల్లి రామయ్య మార్కండేయ పురాణాన్ని

గొల్ల యాదగిరి గొర్రెల కొట్టాన్ని

ముత్రాసి కాంతమ్మ చాపల బండని

 మాదిగ సాయిలు డప్పు సప్పుడుని 

పక్కీరు సాయెబు నెమలీకల కట్టని

 తెనుగు శంకరి బొంబాయ్ మిటాయ్న 

కాపు యాదగిరి గడ్డి వామిని 

సాంబయ్య సైకిల్ ట్యాక్సీని 

గుడిసె రామసామి గుర్రం టాంగా ని

తుర్క రబ్బానీ మాము ఆటోని 

గవుండ్ల రఘు బాబాయ్ జీవుని....

మడతలు పడ్డ మస్తిష్కం లోంచి మళ్ళీ వెలికి తీయడమే

4. బాల సంత శంకరయ్యఊదిన శంఖు నాదాన్ని వింటూ 

పూసబెర్ల మల్లమ్మ గంపలోని మొలతాడు దారాన్ని కొంటూ

 బాల రాజనర్సు జమిడీక సప్పుడుని తడుతూ 

పట్వారి పాపిరెడ్డి పట్టా బుక్కులని చూస్తూ మత్స్య గిరి గుడి శిఖరం మీది మైకు లోంచి వేకువ జాము గాలుల్లో తేలి వచ్చే 

"పడవెల్లి పోతోందిరా... ఓ మానవుడా" పాటలనిపాడుకుంటూ

దేవుని చెరువు కట్టను మళ్ళీ దాటడమే...!

5. అడుగు పెట్టీ పెట్టగానే 

ఊరి మట్టిని దేహం నిండా పులుముకుని

 ఆ మట్టి బురదని అత్తరుల అంగీపై చల్లుకొని 

లుంగీని ఎగగట్టి ములుగర్రను చేతిన బట్టి దుక్కి దున్ని- మడులు గట్టి- 

మట్టి అడుగున దాగి ఉన్న

 నా ఊరి జ్ఞాపకాలను తవ్వి పోసి వాటిలో వర్తమానం వరి మొక్కలను నాటుతాను !

6. నేనిప్పుడు నిలువుగా ఎదిగిన చెట్టుని మబ్బుల దాకా ధ్వనిస్తున్న ఆకు పాటని చిటారు కొమ్మల్లో కూచుని ఉన్నా చెట్టు వేళ్ళ లోకే ఒలికి పోతాను మట్టి మూలాలలోనే ఒదిగి పోతాను. 

పెరిగి పెరిగి - తిరిగి తిరిగి - కరిగి కరిగి జరిగింది

పాదాలతో కొలతలు మొదలెట్టిన 

నేల పైకే మళ్ళీ వస్తాను.

డాలర్ సునామీ కి చెల్లా చెదురై

చెదిరి పోయిన ఇసుక గూడుని పదేపదే నిర్మిస్తాను.

మళ్ళీ ఊరికే వస్తాను

మళ్ళీ మళ్ళీ ఊరికి వస్తాను

7. ఊరికి రావడం అంటే

'ఊరికే 'రావడం కాదు

బస్ పాస్, పాస్ పోర్ట్, వీసాలను రెన్యూ చేసుకున్నట్లు 

నా ఐడెంటిటీ ని మళ్ళీ పొడిగించుకోవడం...! పొగ చూసిన ఊపిరి తిత్తుల నిండా

 తంగేడు పూల వాసనని మురిపెంగా నింపుకోవడం ...!

నగరం జీవితంలో అలిష్ట పడ్డోళ్ళకు ఊరికి పోవుడు నిజంగ గాలి పీల్చుకున్నట్టే. గ్యాపకాల బొంకెనను చేదుకున్నట్టే. కైత నడిమిట్ల సబ్బండ వర్ణాల చేతి పనులను కలెగల్పిన డాక్యుమెంటరీ. మబ్బుల దాంక సప్పుడు జేస్తున్న ఆకు పాట.

తంగెడును రాష్ట్ర పుష్పంగ ప్రకటించిన యాల్ల మీరు రాసింది. తంగేడు పూల నేల కవిత. గోపి సారూ తంగేడు పూలను బంగరు పూలన్నడు. మీరు బతుకు పిరమిడ్ ను నిర్మించే అమరవీరులు అని జెప్పిర్రు. సలిమంట లాంటి కవిత తెలంగాణ వస్తే బాగుండని ఆశను తెల్పింది. కాళోజీని జెండాగ ఎగిరిన అచ్చరంగ ,రైతు ను మట్టి చెక్కిన శిల్పంగ కవిత్వం జేసిర్రు. అన్న అమ్మ జెప్పిన కందాన్ కతను నిలబెట్టినవు.

ప్రేమతో మీ తమ్ముడు

నాగిళ్ళ రమేశ్

16.11.2021

బచ్చాహుడ్ !

బచ్చాహుడ్ !

---------మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

_____________________

1.జీవితం ఓ మహావృక్షం. Instincts వేళ్ళు ,Emotions కొమ్మలు. అనుభవాల ఆకులు,Intellect పూలు, Intuition పండ్లు..ఈ whole process and Product కి ఆదిపదం, మొదటి హమ్దం .. మూల లయ, తొలి విత్తనం-- బాల్యం! ఇప్పుడు సంపూర్ణమైన చెట్టు మాత్రమే గోచరం... విత్తనం అదృశ్యం!

అవును, బచ్ పన్ ఓ ఇన్సెప్షన్! Time machine ని Rewind చేసి వెనక్కెనక్కెనక్కి నక్కి నక్కి వెళ్లాలనుకునే Regressive transition !!

.

2.'చందమామ దూర్ కే - పుయే పకాయే బూర్ కె' గీతాలను, 'ముద్దుగారే యశోద ముంగిట ముత్యము' జాడలని, 'పిల్లలూ దేవుడూ చల్లని వారె'ననే కీర్తింపబడిన ఊహ నీ , తరతరాల నుండి, నరనరాల గుండా ఇంకిచ్చుకుని , పొంగించుకుని, కృంగించుకుని, మననం చేసుకోగా, ఉనికిలో ఇంకేదో సశేషమని భావిస్తూ.....

Of course, బచ్ పన్- ఓ పహచాన్ !.అష్టదిక్కుల్లో చరిస్తూ మన ఇంటికి ,వంట్లోకి ,కంట్లోకి నడిచొచ్చే నిరంతర మెహమాన్!!

3.బ్రహ్మ మొక్కటే... బాల్యమొక్కటే ..!.కానీ బహుళ బాహువులతో, బహు ముఖాలతో బహుళ స్వరాలతో నినదించీ ,నిరసించీ, నిలువరించి, నగమై నిటారుగా నిలిచి, నదిలా ప్రవహించి, నభోవీధిలో సంచరించి, అనువదించటానికి వీలులేని అచ్చమైన జ్ఞాపకంగా, సచ్ ముచ్ యాద్ గా సదా బహార్ గెలిచిన బాల్య మొక్కటే .... పర బ్రహ్మ మొక్కటే !

నిజమే .. చిన్ననాటి డీకోడ్ చెయ్యలేని ఓ తాళపత్ర ఐడియాలజీ! .. కవులందరి నిత్య స్మరణీయ ఎలిజి!! 

4.గ్రీక్ పైడికీ ఇలికియా ,లాటిన్ ప్యూరిటియా ,అరబిక్ మర్హాలత్ అల్టుఫులా, ,జర్మన్ కింధేట్ ,స్పానిష్ ఇన్ఫాన్సియా ,ఫ్రెంచ్ ఎన్‌ఫాన్స్ ,బెంగాలీ షైసభ ..ఇంకెన్ని చెప్పినా హ్యూమన్ జెనెటిక్ ఇంజినీరింగ్‌లో జన్యుమొక్కటే ...!

 బహుశా, బాల్యం ఓ ముషాయిరా! .. కావ్యాలన్నీ కృతజ్ఞతలు చెప్పుకునే వాక్యాల జాతర ...!!

5.ఇంత అనుకున్నాక" బచ్చా హుడ్ "ని అర్ధం చేసుకుని, పైట అనిపించుకుని, షార్ట్‌హ్యాండ్‌లో స్మార్ట్‌గా చెప్పాలనుకుంటాం ..కానీ అది అదోలోకం ,అధో ప్రపంచం 

 దాని రహస్య మార్గం శ్రీరాముడికీ ,అభిమన్యుడికీ, ఎలెక్ట్రా కి, ఈడిపస్ రెక్స్ కీ, వాల్మీకికీ, వ్యాసుడికీ, Sophocles కీ, సిగ్మండ్ ఫ్రాయిడ్ కీ ,ఎలిజబెత్ హర్లాక్ కీ తెలుసు !

అందుకే బాల్యం ఓ పురాణ పురస్మృతి! పురాలు ,ఇహపరాలకు అందని, అంతుచిక్కని ఆకృతి !!

6. కాలం నిర్దయ! లోకం నిత్య భయ! బాల్యం నిర్భయ ! ఫుట్ పాత్ మీద, చెత్త కుండీల్లో , స్లమ్స్లో, ఘెట్టోస్ లోనే కాదు. బడిలో,గుడిలో,ఖార్ఖానాలో ,షాదీఖానాలో ,దవాఖానాల్లో ,నెట్ లో ,ఇంటర్ నెట్ లో నిత్యం భయం డ్రెస్ వేసుకొని అడ్రస్ లేకుండా ప్రయాణిస్తూ ,పలవరిస్తూ ,కలవరిస్తూ ,ఎవ్వరికీ ఏమి కాని అనాధ!. రుద్దబడి .. దిద్దబడి .. తల్లిదండ్రులు ,సమాజం లక్ష్యాలు బరువు ల క్రింద నలిగి, చిరిగి మూస మానవుడికి నకలుగా మారే విషాద గాధ !

అవును ,బాల్యం ఓ నెమలీక ! నెమలి నుంచి దూరమైన దుఃఖ చారిక !!

#mhk_కవిత్వం

GUEST OF HONOUR! ----- మామిడి హరికృష్ణ

 గౌరవ అతిథి!

----- మామిడి హరికృష్ణ

ఈ దిగంతాల దిగువన

క్షితిజ రేఖల చివరన

జ్వలిస్తున్న దీపం నువ్వు-

ప్రపంచానికి కనిపించే వెలుగును నేను..

నేలకు ఊర్థ్వ మ్ గా

ఆకాశం అంతరంగంలో

సంచరించే వాయువు నువ్వు-

మట్టి దేహంలో ఆడే శ్వాసను నేను..

సమూహ జీవనంలో

అజ్ఞాత సమయాల నుండి

జన విజయాల సంకేతమైన పండుగ నువ్వు-

ఎగిరి, దూకి, చిందేసి పాడే వేడుక నేను..

అర్ధ జీవిత కాలంలో

అర్ధ భూగోళ భ్రమణ పరిభ్రమణం లలో

వ్యోమ యాత్రను సాకారం చేసిన జాబిలి నువ్వు-

అర్థ నిమీలిత నయనాలతో 

చల్లగా కాసే వెన్నెల నేను...

ఈ నాటి దీప ఛాయలో

జ్ఞాన నేత్రం తెరుచుకుంది..

యుగాలుగా చీకటి 

నాకు బయట 

గాలిలో వేళ్ళాడుతూ ఉంది అనుకున్నాను..

ఇంతకాలంగా అది 

నాలోనే నాతోనే ఉందని అర్థం

...

నిజానికి నీడనూ, నిశీధినీ నేనే అని బోధపడింది...

ఈశ్వరా...

ఇన్నాళ్లకు నాకు తెలిసింది-

ఈ జీవన లౌల్యానికి- అనంత ప్రేమకి

ఈ కాలానికి - ఈ లోకానికి 

నేను అధిపతిని కాను..

కేవలం అతిథిని మాత్రమే అని...!!

5-11-2021

#mhk_కవిత్వం

బుగులోని తీర్థం

 

              బుగులోని తీర్థం

1. మా ముత్తాత మా తాతకు
మా తాత, మా నాయ్నకు కశికెడు పాలతో నేర్పిచ్చిన రివాజు
దేవుడి ముచ్చట మతిలకు ఎక్కించిన మొదటి ఆవాజు బుగులెంకటేశుని తీర్థానికి బైలెళ్ళిన రోజు

తరతరాల మా నమ్మకం
ఒక తంతెనుండి ఇంకో తంతెకు ఆచారం లెక్క వచ్చింది.
రెండువేల గడపలున్న ఊళ్ళే
మా ఇంటికి బౌభాగపేరు తెచ్చింది.

నెలకొక్క పున్నమి పొడుపు మామూలే
కానీ జిరాల పున్నమి అంటేనే పెద్ద ముచ్చట
అప్పుడే యాటకొక్కపాలి బుగులోని తీర్థం జర్గుతది

ఊరికి ఉత్తరం దిక్కున 30 మైళ్ళు అవతల బుగులోని తీర్థం- తుమ్మలు-తుప్పలు, రేగుచెట్లు, పరికి పండ్లు, బలుసు పండ్ల చెట్లు స్వేచ్ఛగా పెరిగిన చిన్న అడవి
ఆ అడవి నడుమల పెద్ద గుట్ట
ఆ గుట్టపైన సొరికెల నెరిసిన దేవుడు
మా ఇంటిదేవుడు బుగులెంకటేశ్వరుడు!

2.గప్పట్ల -
బుగులోని తీర్థం పోవుడంటే ఓ కాశీ మజిలీ యాత్రకు పోయినట్టే
ఇంటి పండుగను ఊళ్ళన్ని తిర్గుకుంట చేస్కున్నట్టే!
అన్నట్టు తీర్థం పోవుడంటే-
భద్ర జీవునిలో నిక్షిప్తమైన దేశదిమ్మరితనం పురావాసనే కదా....
Indeed, it's a Nomadic Vestige
The Revisting of instinctual Spiritualism
The manifestation of primate naturalism
The resurfacing of hidden originalism!

తీర్థం పోవుడంటే
భక్తి-రక్తి మిళాయించిన
ఓ ప్రయాణ పండుగ!
ఆత్మను ఎనుకులాడుకుంట అడుగులేసే జిప్సీ జీవనం!
సామూహిక సంచార ఉత్సవం!
తొలి మానవుడి జన్యు సహజాతాల ప్రదర్శనం!

తీర్థం పోవు డoటే-
అనాది కాలంల మొదలైన
అర్థాంతరంగా ఆగిపోయిన ఆదిమయాత్రను కొనసాగించడమే కదా!

3.ఇగ బుగులోని తీర్థం పోవుడంటే
మా ఇంట్ల ఓ పెండ్లి చేసినట్టే
ఇంట్ల పెండ్లి చేసినట్టే
ఏరువాక దున్నినట్టే
నెల రోజుల ముందుగాల సందే హైరానా శురువయ్యేది
ఊరూర్ల ఉన్న బందుగులందరికీ మతలాబు చెయ్యాలే
దానికోసం మనిషిని పంపియ్యాలె
బండ్లను వడ్లాయనతోని
బండిగీరెల కమ్మెలను కమ్మరాయనతోని పుదియ్యాలె
నీళ్ళతోని మంచిగ కడిగి
నొగలుకు, గీరెలకు పసుపు కుంకుమ బొట్లను పెట్టాలె
వెదురు బొంగులను వంచి బండి మీద గుడారం లెక్క చేసి
దానిపైన చెద్దరులను కట్టాలె!
మనుషులతో పాటు గొర్రెలు, కోళ్ళు, కట్టెలు, వంటసామాన్లు సదురాలె! చూస్కో ఊరు ఊరే బండ్లమీద బైలెల్లినట్టు కనబడాలె!

మొత్తం రెండు రాత్రులు ఒక పగలు పోతె
బుగులోని జాతర !
ఊరు నుంచి మైలారం దాటి
కొప్పులకు పొయ్యేటాలకు చీకటి పడేది

అక్కడ మా తాత సుట్టాల ఇంట్ల రాత్రి విడిది
సంవత్సరానికొక్కసారి కలుత్తమని
బౌ పానంగ మర్యాదలు ... ముచ్చట్లు
రాత్రి బోయనాలు చేసి బైలెళ్ళేది

ఆకాశంల త్రయోదశి ఎన్నెల వెండి పూతల జిగేల్ జిగేల్...
మట్టిబాట మీద ఎద్దుల కాలిగిట్టల టకేల్ టకేల్
గంగడోలుల మీద గజ్జెల ఘల్ ఘల్ బండిగీరెల కింద ఎండుకొమ్మలు విరిగిన చిటపట చిటపటల్...
బండిలోపల మనుషులు అచ్చట్లు ముచ్చట్లు
అన్నీ కలిసి ఎన్నెలరాత్రిని ఆరబోసిన గాలిల
వింతైన ధ్వనులను పరిమళిస్తుండేటియి
ముచ్చట్లల్ల ముచ్చట్లల్లనే
ఎడ్లు నడుంటే నడుత్తాంటెనే
బండ్లె కట్టేసిన కోడి కూత్తది
తూర్పు గట్లల్ల తెల్లవారుతది
బుగులోని గుట్టకాడికి
మా బండ్లు చేరుకుంటయ్!

4. ఓ చెట్టునో, గుట్ట నీడనో సూసుకొని
బండ్లను ఆపి ఎడ్లను ఇడిసి గడ్డి వేసి
విడిది ఏర్పాటు చేసుకుంటం.....
మొకాలు, కాళ్ళు చేతులు కడుక్కొని
దేవుని గుండంల తానాలు జేత్తం
మూడు మునుగులు
మూడు చెంబుల నీళ్ళు తలమీద గుమ్మరించుకొని
బట్టలు మార్చుకుని
నీళ్ళు కారుతున్న వెంట్రుకలతోనే
గుట్ట ఎక్కుడు షురూ జేత్తం
బండల సందులకెళ్ళి - సొరికెలల్లకెళ్ళి
బుగులెంకటేశుని గుహదగ్గరికి పోయి
దండాలు పెట్టి - కొబ్బరికాయలు కొట్టి
పసుపు కుంకుమలు బొట్లు పెట్టి
మొక్కులు అప్పజెప్పుతం.......
గుండె నిండ భక్తిని నింపుకుని
కండ్ల నిండ దేవున్ని సూసి తప్పులు కాయమని చెంపలేసుకొని వచ్చే ఏటికి అంతా మంచే చెయ్యమని
దేవునికి ముడుపులు కడతం!

పోయిన తొవ్వల నె
మళ్ళ గుట్టు దిగి వచ్చి
గుట్ట కింద గుడారం దుకాణాలల్ల
బత్తేసలు, నిమ్మ చిల్కలు, ప్యాలాలు, బెల్లం కొనుక్కొని
దేవుని పలారం అని మూటలు కడ్తం...

5. ఇగ, మా బాబాయ్ లు -
విడిది కాడికచ్చి
దేవుని పేరుమీద మొక్కి పొట్టేల్ను, కోళ్ళను కోసి
ఆ నెత్తురును అందరికి బొట్ల లెక్క పెడ్తరు.

జీతగాండ్లు కోడి బూరు పీకి - పొట్టేలు తోలు ఒలిచి
ముక్కల కింద కొట్టి దేనిది దానికి పోగులు పెడ్తరు
తలకాయ బొక్కలు - నెత్తురు - మాంసం-
దేనికదే కుప్పలు పెట్టి మంచిగ కడుగుతరు
బండలు ఏరుకచ్చి పొయ్యి పుదిచ్చి
కట్టెలు పెట్టి అగ్గి రాజేత్తరు

గప్పుడు ఇగ ఆడోళ్ళపని మొదలైతది.
బాపమ్మ, అమ్మ, చిన్నమ్మలు అంత కూడి
వాటన్నిటిని పెద్ద పెద్ద బాసాన్ ల పెట్టి
మసాలా - గసాలాలు - పసుపు, కారాలు దట్టించి
పొయ్యిమీద గిన్నెలల్ల మరుగుతున్న నూనెల వేసి
ఘుమ ఘుమలాడే కూరలు చేత్తరు !

6. నేను చినపిలగాడ్ని గదా-
మెదడు - గుర్ధాలు - కప్పూరం - గుండె అసొంటి మెత్తటి భాగాలు సూకాగ వండి సక్కగ పెడ్తరు .
వంటలన్నీ అయిపోయి, మంటలను చల్లార్చి
గిన్నెలల్ల కూరలన్ని పొగలు కక్కుతున్నపుడె
నన్ను ఎత్తుకుని మా అమ్మ గోరుముద్దలు పెట్టేటిది తాత-నాయ్న-బాబాయ్ లు -బంధువులు
మొగోళ్ళంత
బండ్ల పక్కన చెట్టు నీడల్ల బంతిలెక్క కూసొని
సారా బుడ్డీల మూతలను
పట్వలల్ల ఉండే కల్లు మీన ఈతాకులను తీసి
స్టీలు గ్లాసులల్ల వంచి - అందరికి పంచుతరు !

ఇగ ముచ్చట్లు మొదలైతై
తాత ముత్తాతలనాటి కతలు - ఇగురాలు- ఇకమతులు
అన్నీ యాది చేసుకుని మాట్లాడుకుంటరు.
పల్లెంల ముక్కలను తినుకుంట,గ్లాసులల్ల సారా తాక్కుంట
ముచ్చట్లల్ల మునిగి తేలి
ఎప్పటికో బువ్వతిని ఎక్కడోళ్లక్కడ పండుకుంటరు!
ఇస్తాళ్ళు ఎత్తేసి, గిన్నెలు - తపేలాలు అన్నీ కడిగి
ఆడోళ్ళందరూ అన్నీ సదిరి
చాపల మీద నడుం వాలుస్తరు!

సూత్తాంటే సూత్తాంటేనే రాత్రయితది

పండు పగిలినట్లు పున్నమి ఎన్నెల ఇరగబూస్తది

అందరం ఒక్కచోట చేరినంక
పాటలన్ని అయిపోయినంక గా ఎన్నీలలనె బోయనాలు

మాటలు మాటలల్లనె మల్ల ముచ్చట్లు

అటెన్క మాతోటి వచ్చిన కూనపెల్లి రామయ్య

మార్కండేయపురాణం కథలు కండ్లకు కట్టినట్టు కనికట్టు చేసినట్టు

కథాగానం మొదలు.....
ఇనుకుంట ఇనుకుంటనే అక్కడే అందరి రాత్రి నిద్రలు!

7. పొద్దుగాల కోడి కూసే యాళ్ళకు
అందరు లేసి నోట్లె యాప పుల్లలు ఏసుకొని పండ్లు తోముకుంటరు  రాత్రి అన్నంనే పులిహోర లెక్క చేసి అందరికి పెడ్తరు.

గుడాలు గిన్నెలల్ల పోసుకుని బండ్లెక్కి

ఊరి దిక్కు పయనం కడ్తరు

సడుగు మీద ఎనకపొంటి బుగులోని గుట్ట కనిపించే దాక

'గోవింద గోవింద' అని వెంకటేశ్వరుని తల్సుకుంట
ఇంటి మొకాన ఎడ్లను తోలుతరు

ఎక్కడ ఆగకుంట

మాపటి యాళ్ళకు ఊరికి-ఇండ్లల్లకు చేరుకుంటరు.....!

ఆడోళ్ళంత మల్ల వంటలు చేసి

అందరికీ వడ్డించి ఎక్కడోళ్ళను అక్కడికి సాగ తోలుతరు

తెల్లారి పొద్దుగాల
అమ్మ - బాపమ్మ - చిన్నమ్మలు

నిష్టగ తలకు నీళ్ళు పోసుకుని, తానాలు చేసి

కొత్త చీరలు కట్టుకుంటరు.

బుగులోని తీర్థం పలారాలను
పేపర్ల పొట్లాల లెక్క కడ్తరు.

ఊళ్ళే అందరి ఇండ్లల్లకు పోయి
ముత్తయిదుల కాళ్ళకు పసుపు రాసి
పలారం పొట్లాలను అందరికీ పంచుతరు...

8. గిట్ల బుగులోని తీర్థయాత్ర
మా తాత కాలం దాకా బౌ సక్కగ నడిసింది.

మా తాత సచ్చిపోయిండు

వారసత్వంగా మా నాయ్నకు - బాబాయ్ లకు పొలాలు, భూములు, అన్నీ విరాసత్ ల సంక్రమించినై

బంగారం - భవనాలు
ఎడ్లు - కొట్టాలు - పండిన పంటలు అన్నీ సమానంగా
పంపకమైనయి

కానీ

మా ముత్తాత - తాతకు అందిచ్చిన బుగులోని తీర్థయాత్ర

మా తాతతోనే ఆగిపోయింది.

అన్ని పంచుకున్న కొడుకులు -

ఉజ్జోగం సజ్జోగం కోసం కొత్త యాత్రలు పోయిండ్రు!
ఎక్కడెక్కడికో ఎగిరిపోయిండ్రు!

ఇప్పుడు మా తాత... బుగులోని తీర్థానికి మా యాత్ర

రెండూ చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాల లెక్కనే....
నడిమిట్ల ఆగిపోయిన ప్రయాణం లెక్కనే....
తెగిన తంతే లెక్కనే....
తల్లి పేగును తెంపుకున్న పసిబిడ్డ లెక్కనే.......!

- మామిడి హరికృష్ణ

(మే, 2011)

సేవ దూతలు

 My poetic tribute to NURSING OFFICERS.. #International_Nurses_Day

సేవా దూతలు!

------ మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

ఇప్పటిదాకా మనం 

ఎన్నో రకాల దానాల గురించి విన్నాం 

పురాణాల యుగం నుండి పరమాణు కాలం దాకా 

మరెన్నో విధాల సేవల గురించి చదివాం 

కానీ వాళ్ళు-

రాలిపోయే ప్రాణాలను పొడిగించి కాల దానం చేస్తారు 

ఆరిపోయే జీవానికి ఊపిరులూది ఆరోగ్య దానం చేస్తారు!

వాళ్ళు-

జీవన దాతలు- ధవళ వస్త్ర ధారులు 

ఆకాశ దూతలు- ఆరోగ్య ప్రదాతలు 

సంజీవ పర్వతాన్ని భుజాన మోసే నవ చిరంజీవులు !

క్రిమియన్ వార్ నుండి కరోనా వైరస్ వరకు 

క్షతగాత్రులను- వ్యాధి గ్రస్తులను అమ్మలా హత్తుకోవడం 

చేతి కొసల నుండి జీవ ధాతువును ధార పోయడం 

పెదాల అంచుల్లో చిరునవ్వులను ధరించి 

కళ్ళ నిండా కారుణ్యాన్ని వెదజల్లుతూ 

బతుకుకు భరోసాను ఇవ్వడం వాళ్లకు తెలుసు!

యుద్ధ క్షేత్రం- దవాఖానా- అగ్ని ప్రమాదం

వరద భీభత్సం- భూకంపం- ఆత్మ హననం 

విపత్తు ఏదైనా- ఆపత్తు ఏది వచ్చినా... 

అవుట్ పేషంట్- ఎమెర్జెన్సీ- ICU -జనరల్ వార్డ్ 

ప్రదేశం ఏదైనా- ప్రభావం యెంత తీవ్రమైనా 

పోయే ప్రాణాలను తిరిగి తెచ్చేదాకా పోరాడటం వాళ్లకు తెలుసు !

సెలైన్ బాటిల్- సిరంజీ నీడిల్- మందు గోలీ- క్యాప్సూల్ 

ఆపరేషన్ థియేటర్ లో హృదయం లేని కత్తెరలు సైతం 

వాళ్ల చేతి స్పర్శ తాకగానే ప్రాణాల్ని నిలిపే నైపుణ్యాన్ని పొందుతాయి!

స్టెతస్కోప్- X రే- స్కానర్- స్పైమోమానోమీటర్ 

అంబులెన్స్- స్ట్రెచర్- వీల్ చైర్- ఆక్సిజన్ సిలిండర్ సైతం 

వాళ్ళ కనుసైగల తోనే జీవవార్తాహరులుగా మారతాయి!

టెస్ట్ లు- డయాగ్నసిస్ లు- రిపోర్ట్ లు- డిస్చార్జ్ షీట్ లు 

వాళ్ళ పెదాల నుంచే మనకు అర్ధమవుతాయి !

వాళ్ళందరూ Lady with the Lamp అవునో కాదో తెలీదు 

కానీ- కష్ట కాలంలో మాత్రం మనకు వాళ్ళు-

జన్మనివ్వని అమ్మలు- రక్తం పంచుకోని సోదరులు 

కండ్లల్ల నిలుపుకొని కాపలా కాసే దోస్తులు.. 

వాళ్ళు నర్సులు-

లోకం గాయాలను నయం చేసే సూర్యులు 

భూగోళం వైకల్యాలను తుడిచివేసే చంద్రులు!

(2020 ఐక్య రాజ్య సమితి అంతర్జాతీయ నర్సుల సంవత్సరంలో 59 దేశాలలో కరోనా రోగులకు సేవలు అందిస్తూ 2262 మంది

నర్సులు మృతి చెందారనే వార్త చదివాక... )

#mhk_poetry

గాంధీ మార్గం

 

DASHARADHI CINE GEETHA

Paper presentation in national seminar on Dasharadhi is here. My research paper is titled, DASHARADHI CINE GEETHA

, where I tried my level best to portray d personality and poetry of Dasharadhi, with the help of his film songs..

Fusion శాయరీ on కవిత్వమ్

 #world_poetry_day greetings to u all.. here it's my poem on POETRY, in fushion SHAYAREE style, for your kind reading:::

Fusion శాయరీ on కవిత్వమ్ 

--- మామిడి హరికృష్ణ 

1. కన్నీళ్ళ ద్రావకం లో రక్తపు చుక్కలను జల్లి కొన్ని నవ్వులనీ, ఇంకొన్ని ఆశ్చర్యాలనీ  cocktailలా చేసి అక్షరాల ice-cubeలను coolగా, సుఖూన్ గా గ్లాస్ లో జార విడిచాక, గర్దిష్ మె  సదా రహేంగే తారే కాస్తా గుండెలని somersault చేయించాక, బొక్క బోర్లా పడి, పక్కా చోర్ లా నిలబడి, mind-blowing questionsతో కలబడి, కో అహమ్, who am I, నేనెవరు? అని పరి పరి విధాల, రక రకాల భంగిమలలో సందేహ పడి, రంధి పడి, గుక్క తిప్పుకోనివ్వని hiccupsని కప్పులు కప్పులుగా త్రాగేసాక, ఈ wonderful world ఆ miniature కప్పులలోకి ఒదగదని, జడ కొప్పులుగా, పురుటి నొప్పులుగా, olympic medals మెప్పులుగా నిరంతరం metamorphosis చెందుతూ ఉంటుందని zen వృక్షం కింద enlighten అయ్యాక, diffusion లెన్ని ఉన్నా, delusions ఎన్ని ఎదురైనా, Confucius సాక్షిగా confusion లన్నీ తొలగిపోయి, ఈ లోకంలో absolute truth అనే పదం కేవలం obsolete అనీ, pure అనేది sure గా లేనే లేదని, ఈ బ్రహ్మాండమంతా ఓ Fusion అనే తత్త్వం బోధపడ్తుంది.. కవిత్వం రా....లి....ప...డు...తుం...ది.. 

అవును, కవిత్వం ఓ philosophy....  దాని తమన్నా Philanthropy...!

2. పంచీ, నదియా, పవన్, షాయరీ, time and space నిత్య చలనశీలాలు. సత్య గమన గోళాలు. శివం అన్వేషిత మేళాలు. సుందర సహజాత మేళ తాళాలు. 'ఇరుక్కి రారా' అన్నా, ఎరక్కపోయి ఇరుక్కున్నా కదలికే నయా జరోఖా! ప్రవహిస్తున్న Amazon ఒకే ప్రదేశం లో సైతం ఎప్పుడూ ఒకే నీటినివ్వదు. దిల్ సాఫ్ కర్ కె పానీ మె డూబో.. ఏ సచ్చాయీ ఆప్ కో జానా హోగా .. ఖూబ్ కితాబో కో పడే తో ఈ magical realism నీ ముందు మోకరిల్లుతుంది. ముఖాముఖమై, అంతర్ముఖమై, ముఖ రహితమై, మఖలో పుట్టిన ముఖ పుస్తకమై, నీ సమ్ముఖాన పదునైన నఖమై, సుహ్రుల్లేఖగా, ప్రేమలేఖగా, భావార్థాల శిఖగా, శరణార్థుల శంఖంగా మనో తీరానికి కొట్టుకు వస్తుంది. 

yes, కవిత్వం ద్విముఖి...  ఓ ముఖానిది Agony..  మరో ముఖానిది జవానీ ..!

3. Twister లా పరిభ్రమిస్తూ వందల మైళ్ళ వేగంతో, వేల భావాల ధూళిని లేపుకుంటూ దూసుకు వస్తుంది కవిత్వం. దాని తాకిడికి చిత్తు కాగితమై ఎగిరిపోయి, దాని అలజడికి ఛిన్నాభిన్నమై, ఛిద్రమై, దాని wild దాహానికి ఎముకలన్నీ విరిగిపోయి, muscles అన్నీ melt అయిపోయి కరిగిపోతాను. దాని మోహపు ఊబిలోనే కూరుకుపోతాను. మబ్బుల పొట్లం లో బిగదీసుకుని చంచలిస్తున్న చినుకుని touch చేసి, కొనవేల్లతో మచ్చిక చేసి, ఉప్పదనం లోని మాధుర్యాన్ని తేనెలా గ్రోలుతాను.. లోకం తోటలోని పూలన్నిటినీ ఆఘ్రానిస్తూ వాటిలోని 'గమ్' ని జుర్రుకుని 'నగమ్' ని లిఖిస్తూ ఉంటాను.  చిన్నప్పుడు బొంబాయి మిటాయిని గడియారం లా మణి కట్టుకి చుట్టేసి నాలుకతో చప్పరిస్తూ క్షణాలన్నీ మింగేసినట్టు,million nights అఫ్ ఒంటరితనాన్ని relish చేస్తాను  

జీహా, కవిత్వం నా ప్రేయసి, ఓ illusion.....  కవిత్వం అందాల రాక్షసి, ఓ collision...!  

4. నా అంతరాంతర odyssey లో పరిభ్రమించి, ప్రవహించి, మంచులా ఘనీభవించే కవిత్వం Manifestation of an అభిసారిక! రస సింహాసన మార్గంలో సాల భంజిక ! రోదసీ యానంలో నవ మల్లిక!  వర్ణాక్షర వాక్యాలంకారాల సముద్రంలో భావాల ఓడపై నేను సాగిపోతున్నపుడు, జలాల లోంచి ఇంద్రజాలంలా ఎగిసి వచ్చి నన్ను కవ్వించే కవిత్వం- ఓ Mythological Siren! మోహావేశ ప్రేరితుడనై, దాహాక్రోశ పీడితుడనై  వాలిపోయిన నన్ను అధో లోకాలకు, ఊర్థ్వ జగత్తులకు మేల్కొలిపే కవిత్వం- ఓ factory Siren!

By the way, కవిత్వం ఓ revolution ... అయితేనేం, నాకదే Solution...!

5. ఎప్పుడైనా కన్నీటి ఉప్పదనాన్ని మనసులోకి  ఒంపి చూసావా? నన్నే మున్నే ప్యారే న్యారే tender దరహాసాలని పిల్లల బుగ్గల్లో ఏనాడైనా నింపి చూసావా? పగుళ్ళు బారిన భూమిని, నాగేటి సాలు ముడతలని ముఖం నిండా పులుముకున్న వృద్ధురాలినీ, ఆమె 'జుబాన్'పై ఆరిన తడిదనాన్ని, నీరు లేని ఎడారిలో కన్నీరుని కూడా పండించలేని కరువునీ ఏ క్షణమైనా అనుభవించావా? విశ్వపు horizon పై రెండు దిగంతపు అంచులని ఒక్క చోట చేర్చి చూసావా?

నేను చూసాను .. కావ్య కల్పవృక్షం కింద ధ్యాన సమాధిలో కూరుకుపోయి Astral Journey చేసి చూసాను... 

True, Poetry  is a Tree... విచిత్ర emotional చిత్రాల Geometry...!    

#mhk_poetry

#fusion_shayaree

#mhk_art

కొత్త సంతకం

 

పచ్చడి, బచ్చం .... మా బంగ్లా...

 పచ్చడి, బచ్చం .... మా బంగ్లా...

ఉగాది అనంగనె, శానా మంది

 కోయిలపాట - పచ్చని వసంతం అని

 ఎవ్వెవ్వో ముచ్చట్లను కైకడ్తరు

 కనీ, మాకైతే ఉగాది అనంగనె

 మా బంగ్లా యాదికత్తది.

మా బంగ్లా ఓ ముసలి బాపమ్మ 

డంగు సున్నం గోడలు - టేకు కట్టె కడీలు

 వాటి మీన పాలాస్త్రి ఇటుకలను పేర్చి కట్టిండ్లు ఆకాలంల మాదొక్కటే రెండంత్రాల బంగ్లా

 మా తాత కాలంలనె అది కట్టనీకి

 పదేండ్లు పట్టిందట

గీనాటికి అది ముసలిదైపాయె

 బంగ్లా బంగ్లంత సీకటి పడ్జట్టాయె

 పడావు పడ్డ పొలంలెక్కాయె

ఐతెమాయెగనీ, ఈ ఉగాది దినంల 

మా బంగ్లా పెద్ద తలుపు దర్వాజలు మామిడాకులను చెంపసేరులెక్క అతికిచ్చుకుంటయ్ 

పదారు గడపల పాదాలు పసుపు పూసుకొని నిండు ముత్తైదులెక్క షానీ గొడ్తయి 

ఇంట్లో పర్మిన షాబాదు బండలు

 నీళ్లతో మొఖాలు కడుక్కున్నట్టుగ

 అద్దాలెక్క మెరుస్తయ్

బంగ్లా మీది కెళ్ళే మెట్లు

ముగ్గుల హారాలను మెడలో దిగేసుకున్నట్టుంటయ్ 

పెరట్ల బాయి గోడలు కుంకుమ బొట్లు అద్దుకుని లేని

కండ్లను అతికిచ్చుకున్నట్టుంటయ్

కోతుల ఎగురుడుకు

యాప చెట్టు పూత అంత రాలిపోయి 

నేల మీన పూల అలుకు సల్లినట్టయితది పొయ్యి కింద మండుతున్న పోర్క 'చిట్ పట్ 'మనుకుంట

మా కడ్పు పేగుల గోసని ఇన్పిత్తయ్

మోకాళ్ళ మీద కూకున్న మా అమ్మ 

పూర్ణాన్ని రొట్టె నడిమిట్ల పెట్టి గాజుల చేత్తో ఒత్తుకుంట 

పెనం మీన ఏత్తది

'సుయ్యి 'మనుకుంట బచ్చం

మా సూపులను గుంజుకోని

 మా ముందటున్న పల్లెంలకు ఎగిరి అత్తది. సకులం ముకులం పెట్కొని పీట మీద కూసుంటం కదా

 ముందటున్న పల్లెం పక్కన ఇత్తడి గిలాస ఇగురంగ అచ్చి చేర్తది 

గిలాస నిండ చింతపండు - బెల్లం సాక దాంట్లే తేలుకుంట మునుక్కుంట యాప్పూత-మామిడి కాయ ముక్కలు..... 

బచ్చం తినుకుంట-పచ్చడి తాగుతాంటే

 అప్పుడు కడుపుల కోయిల కూత్తది మొఖంల వసంతం ఎగిరెగిరి దున్కుతది

ఒరేయ్ నల్ల మొఖపోడా, 

మా బంగ్లా సాచ్చిగ సెప్తాన ఇను

 వసంతం మనతాన్నే ఉంటది

 కోయిల మనలోనే ఉంటది 

కొత్త చిగురు మనకోసమే ఏత్తది 

ఉగాది మనకోసమే వత్తది ...!

- మామిడి హరికృష్ణ

మట్టి ముద్ర 

శ్రీ దుర్ముఖి నమ ఉగాది కవిత్వం -2016 

Paper clippings

 

ఒక యాత్ర - మూడు దశలు

 

నాలుగు గమనాలు

 

THOMMIDO DIKKU

 THOMMIDO DIKKU is my poetic tribute to all mothers in general and to my mother in special, published in nava telangana news paper sopathi Sunday supplement on 11-8-2019...

Plz read on..

HAPPY MOTHER'S DAY 🎉💐🌷💐💐🌷 

ఈ వారం కవిత్వం

తొమ్మిదో దిక్కు !

- మామిడి హరికృష్ణ

నవ తెలంగాణ - సోపతి (ఆదివారం సంచిక)

11 ఆగస్టు 2019

చెరువు కట్టదాటివచ్చిన మనుషులంతా అనుకుంటున్నారు

కట్టమీది చెట్టు ఆకులు వర్షిస్తున్నాయని

భూమిని పెళ్ళగించుకుని

చెట్టు వేళ్ళు పొగిలివచ్చాయని...!

****. *****. ****

ఇప్పుడు నేను రాయాలి... 

ఆమె గురించి మాత్రమే రాయాలి

అయితే, ఎక్కడ్నించి మొదలెట్టాలి?

నా ఆది మధ్యాంతాల దాకా విస్తరించిన ఆకాశంకదా

నా మొదటి అడుగుకు చోటిచ్చిన భూమికదా

నా బ్రతుకుకు ఊపిరులూదిన వాయువు కదా

నాకు జ్ఞానాన్ని అందించిన నీరు కదా

అన్ని దిక్కులూ తానే అయి

నాకు తొమ్మిదో దిక్కుకు తొవ్వచూపిన దిగంతం కదా...!

ఆమె కొన్ని కలల్ని ఇంకొన్ని ఆశలను

కొంగులో ముడివేసుకుని వెంటతెచ్చింది

మబ్బుల్ని తెంపి, నక్షత్రాలను త్రుంచి 

చినుకుల్ని ఒడిసిపట్టి విత్తనంగా చేసి నేలపై నాటింది

అది మొక్కై పెరిగింది

దానికి పెరిగిన అక్షరాల ఆకులను

కవితల పూలను అపురూపంగా చూసుకుంది

ఇంకేం తక్కువ అనిపించిందో ఏమో

చంద్రున్ని రంగరించి ఆ మెరుపును ఆ మొక్కకు అద్దింది

సూర్యున్ని వస్త్రకాగితం పట్టి

నిగ్గుతేలిన ఉత్తేజరజాన్ని ఆ మొక్కపై చల్లింది

ఆకాశాన్ని చూర్ణంచేసి తన స్వేదాన్ని మిళితం చేసి

అత్తరుగా తయారు చేసింది....

ఆ మొక్కకు పరిమళాన్ని అందించింది...

ఇపుడా మొక్క చెట్టయింది.

దేదీప్యమానంగా వెలుగుతూ, సువాసనలు వెదజల్లుతూ

కావ్యాల పూలను, పుస్తకాల పండ్లను ఇస్తూ,

జనానికి తోడైంది... జీవానికి మేడయింది.

లోకానికి నీడైంది... జగానికి జాడైంది...

ఇపుడా చెట్టు ఆమెకోసం వెదుకుతుంది.

కొమ్మలన్నిటినీ చేతులుగా చేసి

ఆమె పాదాలను స్పృశించాలని ఆరాటపడుతోంది..

నిజమైన కలల్ని, ఆమె దోసిలిలో నింపాలని,

ఆమె కొంగునిండా ఆనందాల్ని పరచాలని తండ్లాడుతోంది...

తనపై వాలిన పిట్టలన్నింటినీ ఆమె గురించి అడిగింది

అష్టదిక్కులకీ ఎగిరెళ్ళి తన ఎదురుచూపును చేరవేయమని

చెప్పింది...

రోజంతా దేశదిమ్మరిలా తిరిగి తిరిగి పొద్దుగుంకి చెట్టును చేరిన పిట్టలన్నీ

ముక్త కంఠంతో ఒకటే చెప్పాయి.

ఆమె తొమ్మిదో దిక్కుగా నడిచెళ్ళిపోయిందని...

చెట్టు బెంగపడింది... గుబులు పడింది... దిగులు పడింది...

నేల దిగువనుంచి తన వేళ్ళని తొమ్మిదో దిక్కుగా చాపింది...

అక్కడ మట్టిమీద కొన్ని అడుగు జాడలున్నాయి.

ఆత్రపడుతూ అడుగులని అడిగింది.

ఆమె ఆచూకీ ఏమైనా తెలుసా అని

ఆమె తొమ్మిదో దిక్కు నుండి రోదసిలోకి ఎగిసివెళ్ళిందని

వెళుతూ వెళుతూ ఓ సందేశాన్నిచ్చిందని...

'నా బంగారు బిడ్డ, నా కలలు నెరవేరుస్తాడని

సకల లోకాల మద్దతు కూడకట్టడానికే తాను

నిష్క్రమిస్తున్నానని' చెప్పిందని

ఆ అడుగులు సన్నగా చెప్పాయ్!

అడుగులను హత్తుకుని వేళ్ళు వెక్కివెక్కి ఏడ్చాయ్

చెట్టు పొర్లిపొర్లి దు:ఖించింది.!!

****. ****. ****

చెరువు కట్టమీద నడిచి వెళ్తున్న మనుషులు

భూకంపం వచ్చిందన్నారు....

చెట్టుకు గాలిసోకిందన్నారు...

భూమిపైకి పెకిలి వచ్చిన వేళ్ళగురించి

ఇంకా మాట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు...

కథలు కథలుగా చెప్పుకుంటూనే ఉన్నారు...

(21 ఏళ్ళ క్రితం ఊర్ధ్వ

లోకాలకు ఎగిసిపోయిన అమ్మకు...)

#mhk_poetry

Harikrishna Mamidi

తంగేడు పూల నేల

 

E1, రూమ్ నంబర్ 70

 

దారం కట్టిన సందమామ

 

పిట్టని దేవులాడిన గూడు !

 

సాపేక్షత !

 

మా ఊరి పురాణం

 

సీతకుంట

 

World Book day poetry

 You are the rarest book,

 I would like to read 

again and again..

You are the greatest book,

 I would to like to write in it

 again and again...

------ Harikrishna Mamidi

23-4-2021

#mhk_poetry

#world_b

ook_day2021

A JOURNEY FROM PAST TO FUTURE VIA PRESENT!!

 A JOURNEY FROM PAST TO FUTURE VIA PRESENT!!

Past is the laboratory, which make us to not to repeat the experiments, failures and mistakes..

Past is the library, which enable us to refer and to learn to implement the good deeds...

Future is the hope, which drives us to rekindle all the potentialities and strengths...

Present is presentation given by TIME, which motivates us to live and maximize the efforts, enjoyment and elation....

----- Harikrishna Mamidi

#mhk_speech

AN INVITATION TO A MISSING NOMAD!!

 AN INVITATION TO A MISSING NOMAD!!

------ harikrishna mamidi

I am lost in your thoughts

My dear wanderer,

Resting in the boat of your memories

Revisiting the sweet nothings

 and hot somethings!

Dear tramp,

All the time, I am living in your dreams

All the means, I am breathing your words..

When I thought of You 

It came to my mind--

an eternal visual

A Haunting music

A Mesmerizing Fragrance

A Soothing rememberance

Above all, your smile is a Soul Filling experience !

Oh dear... My dear..

Came from the faraway fields of unknown world

Came here with a pinky flower in the lap

You are the rare creation of the mother nature

the only one to fulfill my age-long wishes...

Oh nomad.. My nomad...

Come faster... Come sooner.. Come closer

Here its a life 

Eagerly waiting for your arrival!!!

---- Harikrishna Mamidi

24-4-2021

#mhk_poetry

Interview with mic tv

 https://youtu.be/UfRNY288eFI

Interview with TNR.

 https://youtu.be/_JuOAGTtvY0

Interview with Bharath today

 https://youtu.be/xGl061rckas

Interview with DD channel

 https://youtu.be/qTMEeFsjEcQ

*ఏడో రుతువు!*

*ఏడో రుతువు!*

    ----- మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

1. అక్కడెక్కడో పూదోటలున్నాయని చెబితే

వాళ్ళంతా ఓ మహా వలస యాత్ర మొదలెట్టారు-

పూలంటే వాళ్ళకి అంత ఇష్టం!

2. దూరదూర తీరాలలో ఒకచోట వనాలున్నాయని చెబితే

వాళ్ళంతా ఊళ్ళు ఖాళీచేసి పాదాలకు రెక్కలు తొడిగారు--

వనాలంటే వారికి అంత గౌరవం! 

3. భూమి అంచుల దగ్గరొకచోట సరస్సులున్నాయని చెబితే 

వాళ్లంతా పొలాలు వదిలేసి పదాలు పాడుతూ కదంతొక్కారు--

సరస్సులంటే వారికి అంత అభిమానం!

4. మబ్బుల మాటున ఒక కాడ నిధులున్నాయని చెబితే 

వాళ్ళంతా ముంతలో పాలను విసిరేసి పరుగులు పెట్టారు--

నిధులంటే వాళ్ళకి అంత కాంక్ష!

5. చందమామ వెన్నెల దిగువన సౌందర్యం దాగి ఉందని చెబితే 

వాళ్ళలో కొందరు మాత్రమే కళ్ళను విప్పార్చి అటుదిక్కుగా దృష్టి సారించారు--

సౌందర్యం అంటే వారికి అంత ఆరాధన!

6. సూర్యుడి చేతుల మధ్యన త్యాగదీపం వెలుగుతోందని చెబితే

వాళ్ళలో ఎవ్వరూ ఆ తాపాన్ని తాళలేక పోయారు 

త్యాగమంటే వాళ్ళకి అంత భయం!

7. ఆకాశం నీడ క్రిందొక తావున ఆశయాలున్నాయని చెబితే

వాళ్ళల్లో కొందరు మాత్రమే ఇల్లు దాటి చేతుల్లో కలాలు పట్టి బయటికొచ్చారు

ఆశయాలంటే వారికి అంత ప్రాణం!

8. దిగంతపు అంచులకు ఆవల విశ్వ వీధుల్లో సత్యం సంచరిస్తోందని చెబితే

వాళ్ళందరూ నిర్లిప్తంగా నిద్రలోకి జారుకున్నారు --

సత్యమంటే వారికి అంత అనాసక్తి!

9. కానీ-

గాలి తరగల మీద తేలియాడుతూ వసంతం వస్తోందని చెబితే

వాళ్ళల్లో అందరూ ఛాతీ పెంచి ఊపిరి పీల్చారు

చేతులెత్తి స్వాగతించారు

వసంతం వాళ్ళకి అంత అవసరం!

10. సహ యాత్రికుడా--

 ఇప్పుడు మనం

ముత్యమంత ప్రేమను

చిటికెడంత నమ్మకాన్ని కురిపించే

ఏడో ఋతువు కోసం ప్రార్థన మొదలెడదాం...

గాలి బుడగంత జీవితానికి

గడ్డి పరకంత ధైర్యాన్నిచ్చే

కొత్త యుగాది కోసం ప్రస్థానం ప్రారంభిద్దాం!!

#mhk_poetry

చీకటి మాసం... వెలుగుల కాలం... ఒక సంకల్పం !

చీకటి మాసం... వెలుగుల కాలం... ఒక సంకల్పం !

      --------------- మామిడి హరికృష్ణ 8008005231

నేను పుట్టినప్పటి నుంచి 

మా బంధువులు అందరూ నాకు చిరపరిచితులే !

ఈ వేకువ ఝామునే వారిలో ఒకరు హఠాత్తుగా అరిచారు!

మనోవీధి వెంట పరుగులు పెడుతూ 

చేతులు రెండూ ఛాతీపై బాదుకుంటూ 

కంఠాన్ని బిగబట్టి భీకరంగా అరుస్తూ  

"చీకటి మాసం... చీకటి మాసం ముంచుకొస్తోంది" అని !

మా వాళ్ళు అందరూ ఉలిక్కిపడ్డారు 

వారిలో వారు గుసగుసలు మొదలెట్టారు 

భయంతో పుట్టిన అసహనంతో కూడిన నిస్సహాయత లోంచి   

"అయ్యో.. మళ్లీనా..." అని నీరస పడిపోయారు!

నేను అవేవీ గమనించలేదు !

వెలుగుల వెల్లువ లో స్నానం చేస్తున్నాను కదా 

కిరణాల వెచ్చదనాన్ని గుండె నిండా నింపుకుంటూ ఉన్నాను కదా 

ప్రపంచాన్ని అంతటినీ  కొత్తగా చూస్తూ 

కళ్ళల్లో వసంతాన్ని చిగురేయిస్తున్నాను కదా !

ఆ అరుపులతో ఒక్కసారిగా ఉక్కిరి బిక్కిరయ్యాను 

క్రితందాకా చీకటి కాలాన్నే కప్పుకున్నాను కదా 

ఇప్పుడిప్పుడే వెలుగుల మాసాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాను కదా 

క్షణంలోనే కాంతుల కాలం మాయం అవుతుందా 

మళ్లీ చీకటి గుప్పిట్లోకి మునిగి పోవాల్సిందేనా అని కలవర పడ్డాను !

సహవాసీ ! 

కాల గణన కన్నా ముందు  నుంచీ  

నా ప్రయాణం చీకటిలోనే  మొదలై

చీకటిలోకే  ప్రవహించి చీకటితోనే కొనసాగుతూ వచ్చింది !

చీకటి నాకేమీ  కొత్త కాదు 

నిజానికి చీకటే నాకు సత్యం 

వెలుగే అనిత్యమ్ !

అదేంటో, నువ్వొచ్చాకే కదా-

నాలోకి వెలుగుల మాసం తొంగి చూసింది 

నువ్వు పలకరించాకే  కదా-

నవ్వుల కిరణాలను చేతితో స్పృశించింది 

నువ్వు చూసాకే  కదా- 

చూపుల ప్రకాశాన్ని కళ్ళల్లో పూయించింది 

నువ్వు కరచాలనం చేశాకే  కదా-

దేహపు వెన్నెలను నిలువెల్లా హత్తుకుంది 

నువ్వు ఆహ్వానించాకే కదా-  

ఆత్మ తేజాన్ని మనస్సులో ప్రతిష్టించుకుంది 

ఇప్పుడు నేను లేచి నిల్చుని గదిని బద్దలు కొట్టాను 

ఆ చప్పుడుకు ఒక్కసారి అవాక్కయిన వాళ్ళంతా 

నా దిక్కు సందేహాశ్చర్యంగా 

భయానుమానంగా చూశారు!

క్షణకాల నిశ్శబ్ద మౌనం తర్వాత నేను అరిచాను-

నా బంధువులారా -

ఒక్కొక్కరం ఒక్కో కాంతిపుంజం అవుదాం  !

వెలుగుల మాసాన్ని మనం మళ్లీ సృష్టిద్దాం !!

--- Harikrishna Mamidi

#mhk_poetry

An evening Of a different World !

 An evening Of a different World !

Many evenings have passed by 

since the time immemorial !

So many events have just lost without any trace of fall!

It's all the Nature's routine!

It's all the Time's fashion!

But the beauty of evening

 just got a silver lining, 

when you travelled with me!

The moments colored with golden shine 

when you sat beside me!

The face lit up with Glee 

when you shared your world with me!

And the heart trembled with delight 

when you touched me with your gentle lips!

All These evenings are very casual and cool 

till that evening to happen!

Your mere presence made 

all the jugglery in a single second!

Your smile redefined the thoughts 

your looks rejuvenated the ideas 

your proximity rekindled the imagination 

Your breath resurrected the memories 

of them all, the journey made that evening so special, cherishable, nourishable and imperishable!

Dear Co-traveller, 

many evenings have passed by so far

without any impression!

But that evening had frozen me

In the capsule of time 

And now compelling me to visit it time and again!

It's true,

All evenings are not the same 

until you choose to travel with me!!

---- Harikrishna Mamidi

2-4-2021

#mhk_poetry

తొలి నడకల జ్ఞాపిక...

 

వినిర్మాణ కళ!

 వినిర్మాణ కళ!

----- మామిడి హరికృష్ణ 

నిర్మాణం మాత్రమే సృష్టి కాదు

 వినిర్మాణం కూడా !

దారాలన్నీ 

దుప్పటి అవుతాయి !

మబ్బు దుప్పటి చిధ్రమై 

వాన దారాలు వెలికి వస్తాయి !

#mhk_poetry

2014

ఒకానొక ఆకాశానికి..

https://marvelsofmangoism.blogspot.com/2021/03/blog-post_7.html

Here,  it's my poetic tribute to women in general and mothers in special... HAPPY WOMEN'S DAY... 

ఒకానొక ఆకాశానికి..

---మామిడి హరికృష్ణ

#mhk_poetry

ఇన్నాళ్ళూ నువ్వు భూమి లాంటి దానివే అనుకున్నా

కానీ

ఆకాశానివి కూడా అని తెల్సుకున్నా..

****                        ****                  *****

చిన్నపుడు నువ్వు బొమ్మలను- గురుగులను

సందుగ పెట్టెలో దాచుకున్నట్టు

నన్ను కూడా నీ దేహం పెట్టెలో

ఎంతో అపురూపంగా దాచుకున్నావ్ కదా

రోజు రోజుకూ నీ దేహం లో నేను ఎదిగి పోతూ 

నువ్వు తినే ప్రతీ ఆహారపు ముద్దనీ

నేనే తినేసాను

నీ నోటిలోని ముద్దని మాయం చేసాను

అయినా -

లోలోపలి నా ఆకలిని నీ ఆకలి గా

ఈ లోకానికి భ్రమింప చేసావ్

లో లోపలి నా తన్నుకులాటని

నీ పెనుగులాటగా లుంగలు చుట్టుకు పోయావ్

గర్భాంతరిక్షం లో నేను జీరో గ్రావిటీ నై సంచరిస్తుంటే

పళ్ళ  మధ్య నొప్పిని బిగించి పెదాలతో నిండుగా నవ్వావు 

నాకు ఈ లోకం నుంచి ఆహ్వానం అందిన క్షణాన

నన్ను స్వాగతించడానికి

నిన్ను నువ్వు రెండుగా చీల్చుకున్నావ్

నిన్ను విధ్వంసం చేసుకుని

నన్ను ఈ విశ్వంలో సృష్టించావ్ 

నీ తరతరాల జ్ఞానాన్నంతా

 పేగు కార్డుతో నాలోకి డౌన్ లోడ్ చేసి

నా కేరింతల -బోసి నవ్వుల - ఉత్తుత్తి ఏడుపుల-

పోర్లాటల- పారాటల -తప్పటడుగుల - తప్పుడు మాటల-

అక్షరాభ్యాసాల- జీవితాధ్యయనాలలో

నా చుట్టూ 360 చేతులతో

అష్ట దిక్కులా దృక్కులతో నన్ను కాపాడుకున్నావ్ 

చందమామని చూపించి

నాలో భావుకతని పెంచింది

బూ.. బూచాడని చెప్పి

నాలో చైతన్యాన్ని రగిల్చింది

"అనగనగా " కథలతో

నన్ను  విజేతగా నిలిపింది

నా కోసం అన్నీ త్యాగం చేసి

నా నవ్వులలోనే నీ సంతోషాన్ని వెతుక్కుని

నా సాఫల్యంలోనే నీ జీవిత పరమార్ధాన్ని అన్వేషించి

ఏమీ లేని నన్ను

అన్నీ ఉన్న వాడిగా అనుగ్రహించింది--

నువ్వే కదా

అక్షరాల అడవిలో "కాటు " కలసినప్పుడు

అనుభవ రాహిత్యపు ఎడారిలో తడబడినప్పుడు

ఆశల క్రాస్ రోడ్స్ లో ఉక్కిరి బిక్కిరి అయినప్పుడు

దిక్సూచివి  - ఒయాసిస్సువి - సిగ్నలింగ్ లైట్ వి నువ్వే కదా

నా ఇష్టాలనే నీ ఇష్టాలుగా మార్చుకుని

నా కలలనే నీ కలలుగా స్వప్నించి

నా అడుగు జాడల్లో 

నీ ఆకాంక్షల ముగ్గులని మురిపెంగా చూసుకున్నది నువ్వే కదా..

****              ****                      *****

భూదేవి ఎత్తిన మానవ జన్మం నువ్వు

దేవుడు  వేసిన వంతెన నువ్వు

నా ఆజన్మాంత సహచరి నువ్వు

నా ఆకాశం నువ్వు 

నా అమ్మవు నువ్వు..

(ఈ లోకానికి "సౌందర్యం" నేర్పుతున్న అమ్మాయిలకి, "శివం" ఔన్నత్యాన్ని గుర్తెరిగేలా  చేస్తున్న అమ్మలకి, "సత్యం" లోతును ఆవిష్కరిస్తున్న అమ్మమ్మలకు.. మొత్తంగా "సత్యం-శివం-సుందరం" తామే అయిన స్త్రీ మూర్తులందరికీ గౌరవం తోనూ, భక్తి తోనూ, ప్రేమ తోనూ   ..  )

--- మామిడి హరికృష్ణ